- در تاریخ 1358/01/13 اسماعیل قادری متولد 1326 جزء نیروهای مردمی و از اهالی تسنن در سه راهی محمد یار بدست گروههای تروریستی کرد وقت کشته شد.
- در تاریخ 135801/21 احمد مام سلیم متولد 1336، نیروی مردمی، به اتفاق یک خبرنگار در سه راهی محمدیار به همراه تعدادی از مقامات نظامی دولت ایران از جمله سرلشگر ظهیرنژاد به دست گروههای تروریستی کشته و زخمی شدند.
جنگ خونین شهر سولدوز آزربایجان:
در تاریخ 1358/01/31 در روز جمعه گروههای تروریست کرد وقت اقدام به برگزاری میتینگی مسلحانه در شهر سولدوز (نقده) نمودند که با نیت قتل عام مردم ترک جنگی 4 روزه شکل گرفته و به طول انجامید.
مصطفی چمران جنگ خونین شهر سولدوز را چنین وصف می کند:
احزاب چپ در تاریخ 1358/01/31 نیروهای مسلح خود را به نقده (سولدوز) می برد، شهری که از بیست هزار نفر جمعیت آن تقریباً 15 هزار نفر ترک زبانند و معلوم هست که از قدیم بین کرد و ترک حساسیت وجود دارد. در وسط این شهر ترک نشین ، بیست هزار نفر کرد مسلح از نقاط مختلف جمع شده و دست به تظاهرات می زنند که ده هزار نفر مسلح بوده اند. چه کسی می تواند چنین عملی را توجیه کند؟ راستی چه دلیلی داشت که احزاب به ظاهر چپ در نقده ترک زبان روز و بازو نشان دهند و همه قدرت نظامی را در آنجا تجهیز کنند؟
جواب برای ما روشن است؟ و آن اینکه می خواستند مسلحانه بر نقده مسلط شوند، زیرا "نقده دروازه آذربایجان" است. برای نفوذ به آذربایجان سیطره بر نقده ضرور بود. لذا مسلحانه وارد نقده شدند و به قدرت نمائی پرداختند. می خواستند هر نفس کشی را خفه کنند ولی حساسیت موجود در نقده به انفجار مبدل شد و زد و خورد درگرفت، خونها ریخته شد، جنایتها صورت گرفت، خانه ها به غارت رفت و یا سوخت، به عصمت دختران تجاوز شد و رسوتاهای زیادی در اطراف نقده مورد هجوم و کشتار واقع شده. تا پس از چهار روز خون ریزی دولت فرمان داد ارتش از ارومیه بحرکت درآید و ب هسوی نقده برود و محاصره کنندگان کرد را متفرق سازد. ارتش نیز تا مثلث نقده پی شرفت و محاصره کنندگاه عقب نشستند. آنگاه سپاه پاسداران به تقاضای مردم نقده وارد شده شد و آرامش را برقرار کرد.
شاهدین این قتل عام حمله گروههای تروریست کورد به شهر سولدوز آزربایجان را چنین وصف می کنند:
دقیقاً روز جمعه ساعت 10 صبح بود که گروهی از احزاب تروریست و رادیکال کرد وقت با همه توان و نیروهای نظامی مسلح خود تعداد بسیار زیادی را در داخل شهر سولدوز جمع کرده و تعداد دیگری را نیز در بیرون شهر و در محور سولدوز- اشنویه، سولدوز – خان (نام جدید پیرانشهر)، سولدوز- ساووج بولاق (نام جدید مهاباد) در حال آماده باش نگه داشته بودند. تمامی نیروهای گروههای کرد سرتا پا از سلاح های سنگین و سبک مسلح بودند. اکثر سران وقت نژادپرست و رادیکال کورد از جمله عبد الرحمان قاسملو، شیخ عزالدین حسین ، شیخ ملا صالح و ... در این تجمع حضور داشتند. شهر سولدوز تنها یک ورزشگاه داشت و آنهم در مرکز شهر و تنها یک خیابان مهم و اصلی دو میدان مهم که مبدل میتنیگ گروههای مسلح کرد گشته بود. این تجمع مسلحانه سپس با توطئه کشتار ترکان بومی به صورت شبانه کلید خورد ...
در شهر سولدوز آزربایجان دو بازار هفتگی وجود دارد و مردم محلی تمام محصولات خود را از این بازار ها تهیه می کنند که یکی در روز پنجشنه در محمدیار و دیگر روز جمعه در شهر سولدوز برگزار می گردد. مردم شهر طبق روال گذشته در بازار جمعه جمع شده و مشغول خرید اقلام مورد نیاز خود بودند و غافل از توطئه گروههای تروریست. که ناگهان راپیمائی مسلحانه گروههای تروریست کرد از سمت ژاندارمری به سمت ورزشگاه شروع می شود. تمامی گروه های مسلح گرد وارد ورزشگاه شده و بعد از تجمع و ایراد سخنرانی به ناگاه و یا به صورت عمد گلوله ای از یک اسلحه شلیک می شود. با توجه به حساسیت موجود بین ترکان و گروههای تروریستی کورد این تجمع به هم می ریزد و تصور جنگ بین ترکان و گروههای تروریستی کرد شکل می گیرد. مردم ترک به هیچ وجه شروع کننده جنگ نبودند، بنا به شهادت بسیاری از مردمانی که شاهد این حادثه بودند اگر روال بر جنگ ترکها بود امکان نداشت احدالناسی از ورزشگاه خلاصی یابد چرا که ورزشگاه دارای دیوار های بلند و محصور و در راه ورودی اداره برق قرار داشت که بر خیابان مسلط بود. حتی اگر به فرض مثال یک شخصی تنها با یک مسلسل در جلوی ورزشگاه می بود می توانست تمام گروههای تروریستی موجود در داخل ورزشگاه را به هلاکت برساند. بالاخره جنگ را گروههای تروریستی کرد وقت آغاز کرده و نیروهای مسلح خود را به اطراف و اکناف شهر گسیل داشتند. جاده های ارتباطی اطراف شهر سولدوز توسط گروههای تروریست کورد وقت محاصره گردید و کل شهر محاصره شد. بسیاری از مردم ترک که در بازار مشغول خرید بودند توسط گروههای مسلح و تروریست وقت گروگان گرفته و کارگران، کشاورزانی که صبح زور بهار به محل کار و صحرا رفته بودند توسط گروههای مسلح کرد به گروگان گرفته شدند.
با شروع تیراندازی گروههای مسلح کرد شهر ناگهان به ولوله افتاده و اشخاص مسلحی که در ورزشگاه بودند شروع به خروج از ورزشگاه کرده و در حین فرار هر کسی را که می دیدند تیراندازی می کردند و در بعضی مواقع به خانه های مردم یورش برده و تمام اهل خانواده را قتل عام می کردند. از جمله خانواده های ترک قتل عام شده توسط گروههای تروریست وقت کرد می توان به خانواده های بدلی، آبیار، قاسمزداه و ... اشاره داشت.
با محاصره و تیراندازی شهر سولدوز آزربایجان توسط گروههای مسلح و تروریست کورد ملت ترک چاره ای جز دفاع از شهر و نوامیس خود نداشتند و عده ای از مردان و جوانان به تپه های اطراف شهر پناه برده و هسته های اولیه مقاوت بر علیه گروههای مسلح کورد را آغاز کردند.
در روزهای اولیه محاصره شهر سولدوز توسط گروههای مسلح و تروریست کرد با قتل عم خانواده های ترک عمده برد با گروههای مسلح کورد بود ولی روزهای بعد با مقاومت جوانمردانه ترکان سولدوز مردم به کمک نیروهای دولتی توانستند شهر را از محاصره گروههای مسلح کرد درآورند.
روز اول با درگیریهای پراکنده ای در شهر به اتمام رسید ولی دو سه روز بعد مردم شهر سولدوز مشغول دفاع از خانه، کاشانه و ناموس خود شدند. ژاندارمری توسط گروهای مسلح کرد غارت شده و شهربانی نیز وجود نداشت، ارتش نیز فقط با تعداد کمی در پادگانها بود. بسیاری از مردم شهر برای جمع آوری کمک به سوی اورمیه سرازیر شده بودند که این کمک ها پس از 3 الی 4 روز به سولدوز رسید. پس از 4 روز محاصره نیروهای مردمی به کمک نیروهای دولتی توانستند شهر سولدوز را از محاصره گروههای تروریست کورد نجات دهند.
متاسفانه در این جنگ نابرابر و غافل گیرانه حدود 120 خانواده ترک توسط گروههای مسلح کرد قتل عام شدند که نامها و آمار دقیق قتل عام شدگان تاکنون از سوی دولت یاران اعلام نگریده است. ولی در سایه تحقیق جوانان و محقیقن ترک نامهای چندی از کشته شده گان این جنگ نابرابر گردآوری و منتشر شده است که بعضی از نامهای به صورت زیر می باشد:
1- عباس آبیار، متولد 1304
2- عیوض آبیار، متولد 1335
3- سیف الله آقازاده، متولد 1324
4- قنبر ابراهیم اژدری، متلود 1328
5- سلطانعلی اکبری، متولد 1304
6- نجفقلی الماس زاده، متولد 1330
7- جعفر تقی زاده، متولد 1308
8- علی حسین نژاد، متولد 1339
9- حبیب حقی ، متولد 1292
10- خیرالله حقوردی، متولد 1306
11- اردشیر قاسمزاده، متولد 1337
12- جمشید قاسمزاده، متولد 1328
13- لطفعی محمد زاده، متولد 1273
14- رمضان نصیری، متولد 1318
15- نورعلی هادی، متولد 1305
16- حاج آقا خالقی بفراجرد، متولد 1332 درجه دار
17- سلیمان اشرفی فرد، متولد 1310
18- قوچعلی اطلسی، متولد 1305
19- عزیز بدلی، متولد 1340
20- طرلان قاسم زاده
21- میرزاعلی بدلی، متولد 1314
22- عبدالله پاشاپور، متولد 1324
23- خلیل پوراییرانی، متولود 1342
24- علی پیشیار، متولد 1300
25- محمد جعفری، متولد 1306
26- ایوب رستمی، متولد 1332
27- مصطفی صادقیار، متولد 1327
28- قربانعلی عبدلی، متولد 1270
29- یوسف فیضی پور، متولد 1318
30- رحمت الله قاسمزاده، متولد 1334
31- محسن قاسمزاده، متولد 1292
32- ول یالله مختارپور، متولد 1327
33- نادعلی مسافری، متولد 1318
34- علی مهرفر، متولد 1323
35- نعمت عباس جوان، متولد 1307
36- قربان ولی زاده، متولد 1326
37- حسین علی هاشم پور، متولد 1317
این موارد تنها فهرست کوتاهی از قتل عام 120 خانواده ترک شهر سولدوز آزربایجان می باشد، اگر شما نیز در خانواده، دوستان و آشنایان خود شخصی را می شناسید که در حوادث سولدوز کشته، زخمی و ... شده لطفاً در معرفی و شناسائی آن به وبلاگ قربانیان تروریسم یاری رسانید.
منبع اسامی: روز شمار سالهای بحران در تاریخ شهرستان نقده، نوشته علی صدرائی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر